Entradas populares

miércoles, 30 de noviembre de 2011

Unter dem Eis(Eisblume).

Ach, zeig mir den Himmel,
bring mich fort von hier.
Zeig mir Wolken wie sie ziehen.
Was ich brauche
ist dein Mund.
Ist dein Atem auf dem Eis,
aus dem du mich befreist.
Denn unsere Glut lässt Eis zu Wasser tauen,
durch die Wärme unserer Haut.

Lo admito.

A veces tengo un dia estresado,de esos malos de verdad, y lo pago con quien no debería.
A veces me gusta demasiado estar sola,sobre todo si necesito compañía. 
A veces me olvido de llorar por mí,aunque nunca por los demás.
A veces me emociono por tonterías.
A veces pienso que el mundo no está perdido,simplemente por seguir viviendo.
A veces lo dejo todo para última hora y luego me siento culpable.
A veces estropeo los planes repentinos del destino por mi exceso de organización.
A veces me gusta hablar,sólo hablar y decir cosas. 
A veces me pieden que no sea tan independiente.
Las otras veces supongo que no varía mucho la cosa.

lunes, 28 de noviembre de 2011

En una sociedad sin remedio.

Soy libre...
puedo elegir el banco que me exprima;
la cadena de televisión que me idiotice;
la petrolera que me arruine;
la comida que me envenene;
la red telefónica que me time;
el informador que me desinforme;
y la opción política que me desilusione.
Sí,yo también soy de esas personas que piensa que el mundo va de maravilla y que nadie nos manipula ni nos engaña.

domingo, 27 de noviembre de 2011

Te odio.

¿Alguna vez te has tragado un cubito de hielo?
Te diré lo que se siente: quema.

Ai.

Mai no arribem a estar del tot lluny d'aquells qui odiem.
Per la mateixa raó,podríem dir que mai no estem del tot prop d'aquells qui estimem.

Hola,falsedad.

Haces cosas buenas por los demás a diario,pero no te lo tienen en cuenta.
Cometes un error y nunca te lo perdonan.

¿Por qué no dejas de existir un rato?

Cuando nos volvamos a ver,recuérdame que no te salude.
Por mucho que me odies,nunca podrás odiarme más de lo que me odio yo.
Y me odio por tu culpa,porque,después de todo,soy incapaz de odiarte.

Y te fuíste,claro.

No quería que te fueras,pero todavía no estaba lista para reconocer que quería que te quedaras.

¿Luchar por luchar?

Parece estúpido luchar tanto por una cosa tan simple.Pero era mía y la quiero recuperar.Después de intentarlo,fracasar y arreglar los errores de otras,me toca perder lo que más quiero.
Pues ahora,que me han dicho que no puedo conseguirlo,prometo que me dejaré la piel en el intento.

Just let it go.

Ojalá no recuerdes mi nombre ni mi rostro.
Ojalá me odies,me desprecies y me olvides.
Ojalá no me hables,ni me llames,ni me busques.
Ojalá no vuelvas a preguntar por mí.
Quiero que te vayas de mi vida.
Quiero que me ignores,que no te importe una mierda.
Que no,que no quiero seguir cayéndote bien.
Que no quiero tener nada que ver contigo.
Que no quiero que hables de mí.
Que no quiero que pienses en mí NUNCA.
No voy ni a mirarte a la cara.
No voy a dirigirte la palabra.
Y si nos cruzamos,fingiré no conocerte.
Porque yo te olvidé después de conocerte.
Haz tú lo mismo de una jodida vez.

Hoy puedo decir que soy fuerte.

Perdoné errores (casi) imperdonables.
Conseguí sustituir personas insustituibles y olvidar personas inolvidables.
 Hice cosas por un impulso.Me decepcionaron personas que pensé que nunca me decepcionarían.
Reí cuando no podía.Hice amigos eternos.Lloré oyendo música y viendo fotos.
Llamé solo para escuchar una voz.Me apasioné con una sonrisa. Pensé que me moría de tanta tristeza.Tuve miedo de perder a alguien especial (y lo perdí)
¡Pero sobreví! Y todavia sigo viva.Me enseñaron que el que quiere puede y lo consigue.
Aprendí que a veces quien arriesga no pierde nada y que perdiendo también se gana.

domingo, 6 de noviembre de 2011

Dear Earth...

Si no cuides el planeta perquè no t'importen la resta d'espècies animals i vegetals,cuida el planeta des d'una perspectiva egoista.Perquè per molt que seguim contaminant i destruint,el planeta seguirá ahí,el que s'acabarà és la vida en ell.Això inclou l'ésser humà,que poques vegades ha estat tan amenaçat com ara.Fins al punt que els aliments estan contaminats amb gasos tòxics o mercuri,metall pesat que cap organisme por eliminar i l'acumulació del qual produeix la mort.Si la Terra està contaminada,nosaltres també ho estem.I què passa?Que t'importen una merda les abelles o els taurons?Doncs sense aquestes espècies EN GREU PERILL D'EXTINCIÓ,l'ésser humà no podria viure.I el mateix ocorre amb moltes altres espècies que no respectem.Si les matem,estem morts.Però,com sempre,a ningú li importa.O pitjor encara,sí que li importa però no fa res per a canviar-ho."Vergonya,cavallers,vergonya".

Goodbye,my lover.

Y aunque parezca que ya no queda nada de aquellos momentos a su lado,a él le pasa como a ti: Siempre habrá una fecha,una palabra,una sonrisa,una mirada,una película,una canción...que le recordarán a ti.